Bem vindo Καλωρόσιμα

Καλος ήλθατε στο νέο βλογ για τηω ελληνιή μούσική, στίχοι στα ελληνικά γλωσσα και στα πορτογαλικά γλωσσα για όσους θέλουν να μάθουν την ελληνκή τραγούδια.

Bem vindo ao novo blog sobre a música grega. A Grécia possui uma das mais ricas produções musicais do mundo, com todos os gêneros culturais, do tradicional aos ritmos modernos com um toque que faz uma ponte entre oriente e ocidente.
e-mail: funchalmarco@hotmail.com

domingo, 18 de março de 2012

Χαρούλα Αλεξίου-ο μαμαρωμένος βασιλιάς- Haris Alexiou-O marmaromenos basilias-


Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς                
 
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Άλλες ερμηνείες:
Γλυκερία


Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
τo 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.

Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά.

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
το 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά,
δυο πετροχελιδόνια,
μα κει εμμείνανε κι όνειρο γίνανε
και δακρυσμένα χρόνια.

Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά.


O rei de mármore
Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
τo 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.

Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά.

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
το 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά,
δυο πετροχελιδόνια,
μα κει εμμείνανε κι όνειρο γίνανε
και δακρυσμένα χρόνια.

Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά.
Dois pássaros na macieira vermelha
que chama um destino
a ser mortos ou feridos
nenhum voltou

Por um rei de mármore
sem voz e sem linguagem
mas se canta ás crianças
como uma avó de fadas

Enviei dois pássaros na macieira vermelha
que chamam um destino
por morrer ou ser ferido
nenhum voltou

Enviei dois pássaros na macieira vermelha
dois martinetes
mas ali ficaram e sonho se tornaram
e anos de lágrimas

Por um rei de mármore
sem voz e sem linguagem
mas se canta ás crianças
como uma avó de fadas
   Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal

Nenhum comentário:

Postar um comentário