Νατάσσα Μποφίλιου - Βαβέλ

Βαβέλ Νατάσσα Μποφίλιου Μέρα νύχτα χτυπάμε μια κάρτα.  Στη γη του Κάφκα. Χάσαμε τη μπάλα κι ας μας τα ‘πανε αλλιώς.  Ξόφλησε ο κόσμος ο παλιός.  Τα λεφτά μας βγήκαν άχρηστα κι αυτά.  Τα καλά λεφτά μας μάς ρίξανε στα κάτεργα.  Μέρα νύχτα εργάτες στον Πύργο.  Να ζούμε λίγο.  Μυρμηγκοφωλιά - δουλειά  ξαφνικά Κυριακή.  Βόλτες - καφέδες - τουμπεκί. Στις ειδήσεις είπαν πάλι εκλογές  και γελούν με μας δώδεκα φυλές. Τι τις θες ρε κόσμε τόσες άδειες γλώσσες;  Δε θα τις ξορκίσεις έτσι τις σιωπές σου. Λες και ντε και σώνει κάποια απ' τις τόσες.  Θα σ’ ελευθερώσει από τη Βαβέλ σου.  Το εμπέδωσα το πράγμα: Η σιωπή μας είναι τραύμα πια. Μέρα νύχτα στην ίδια πορεία  Σα συμμορία.  Με την ίδια μάσκα και την ίδια στολή.  Και μυαλό και σώμα σε καταστολή  Στις ειδήσεις είπαν θα ‘ρθουν πάλι βροχές Κι άντε να στεγνώσουν οι φτωχές μας ψυχές.

Natasa Mpofiliou Babel Dia após noite nós batemos um cartão. Na terra de Kafka. Perdemos a bola e os deixamos ir para outro lugar. O mundo pagou o antigo. Nosso dinheiro saiu do controle. Nosso bom dinheiro nos jogou nos caixotes. dia e noite trabalhadores em Pyrgos Vamos viver um pouco. ninho da ninfa - trabalho De repente domingo. Tiras - cafés - trompetes. As eleições foram novamente contadas nos noticiários e rindo com a gente doze tribos. O que queremos ter tantas línguas vazias? Você não vai desculpar o seu silêncio. Você diz, e ele está pegando um pouco disso. Ele te livrará da sua Babel. Eu tomei por certo: Nosso silêncio é mais um trauma. Dia noite no mesmo caminho Essa gangue. Com a mesma máscara e a mesma roupa. E mente e corpo em supressão A notícia diz que a chuva voltará E deixe nossas pobres almas secarem.