KINGS & Χρήστος Μενιδιάτης - Σε Περίμενα | Se Perimena

Σε Περίμενα |Se Perimena KINGS & Χρήστος Μενιδιάτης Παραδομένος στα βαθιά σου γίναν τα κύματα μεγάλα. Έχω για σένανε καημό, νιώθω να πέφτω στο κενό, όμως μου λείπουν τα φτερά σου. Μες το ποτήρι η φωνή σου να μου φωνάζει σ'αγαπάω. Γίναν οι νύχτες μαχαιριές, κόβουν στα δύο τις χαρές, που έζησα στην αγκαλιά σου. Και σε περίμενα όσο κι αν ήξερα, πως η καρδιά σου σε άλλα χέρια χτυπά. Κι όμως αντέχω ακόμα δίνω ψυχή και σώμα, στην αγκαλιά σου να πεθάνω ξανά. Ακόμα εδώ και πάλι να παρακαλάω, το χρόνο πίσω να γυρίσει να σε δω. Να δεις κι εσύ στα μάτια μου πόσο πονάω, το τελευταίο να σου πω το σ'αγαπώ. Προσπάθησα και απέτυχα να σε ξεχάσω, δεν τα κατάφερα από σένα να σωθώ. Όσο κι αν πάλεψα για να σε ξεπεράσω, πως να ξεχάσω έναν έρωτα θεό. Πως να ξεχάσω τη μορφή σου, ο χρόνος πάγωσε σε σένα. Έλα και διώξε τη βροχή, που μπαίνει μέσα στην ψυχή φέρε τον ήλιο με ένα βλέμμα. Και σε περίμενα όσο κι αν ήξερα, πως η καρδιά σου σε άλλα χέρια χτυπά. Κι όμως αντέχω ακόμα δίνω ψυχή και σώμα, στην αγκαλιά σου να πεθάνω ξανά. Κι όμως αντέχω ακόμα, κι ας με γονάτισες, κι αν την υπόσχεση που έδωσες δεν κράτησες. Δεν το πιστεύω πως ποτέ σου δε μ'αγάπησες, μείνε μαζί μου γιατί δίνω μάχες άνισες. Έλα πονάω έλα πάλι έλα σήμερα, έλα και σβήσε της καρδιάς μου τα εφήμερα. Είναι ο ήλος μου γεμάτος από σύννεφα, μα εγώ να ξέρεις άλλο τόσο θα περίμενα.

Kings & Christos Menidiatis - em espera Entregue no seu profundo as ondas se tornaram grandes. Eu tenho por você, eu sinto que caio no vazio mas sinto falta das suas asas. Dê seu copo sua voz a chorar por mim. As noites eram facas, elas cortavam as duas alegrias que eu vivi em seus braços. E eu te esperei tanto quanto eu sabia, como o seu coração em outras mãos bate E ainda assim eu continuo dando minha alma e corpo, em seus braços para morrer novamente. Ainda aqui de novo o tempo de volta para ligar para ver você. Você vê nos meus olhos o quanto eu machuquei o último a dizer que eu te amo. Eu tentei e não esqueci você, Eu não consegui te salvar. Por mais que eu tenha lutado para te superar, como esquecer um deus do amor Como posso esquecer sua forma? o tempo congelou para você. Venha e expulse a chuva que entra na alma traga o sol com um olhar. E eu esperei por você tanto quanto eu sabia, como o seu coração bate nas outras mãos. E ainda assim eu continuo dando minha alma e corpo, em seus braços para morrer novamente. E ainda assim fico parado e me deixo ajoelhar e se a promessa que você deu não foi válida. Eu não acho que você já me amou fica comigo porque eu estou lutando desigual. Venha, vamos, venha, vamos, Venha e coloque meu coração fora nas nuvens É meu sol cheio de nuvens, mas eu sei que você esperaria mais